niezapomnienie

Nigdy w naszych kontaktach nie padło słowo "przyjaźń", a nasze drogi splatają sie i rozplataja od prawie 15 lat. Zawsze mogłam na nią liczyć i starałam się żeby ona mogła liczyć na mnie. I wcale nie biegamy do siebie ani nie wisimy godzinami na telefonach. Spotykamy się raz, może dwa razy w miesiącu. Często się kłócimy, a właściwie to nawet ciagle się kłócimy. I właśnie od niej, kiedy powiedziałam, że radioterapię mam w Kielcach usłyszałam - "no to fajnie, będę Cię wozić, bo właśnie mam urlop"..., tak jakby mówiła - dobre te lody, nie ?  Zrobiło mi się tak ciepło, jak wtedy, gdy usłyszałam od innej osoby - przyjadę, bo nie powinnaś tam iść sama. Pamietam to "n", wiesz ?:) dziekuję.

Pogoda się poprawiła, nastrój nie. Ale nie ma zmiłuj się. Obiecałam. Może wrócę na tyle zmęczona, żeby nie mieć dziś problemów z zaśnięciem..

Godz.17.00  Jestem wykończona. Przyjemnie wykończona. Ale żeby nie było , że tak całkiem nie narzekam, to uważam, że było za ciepło i zdecydowanie za dużo po drodze budek z lodami, frytkami, popcornem itp.

- To teraz pójdziemy do słoni ?   - niee, wole żubry  - dlaczego ?  - bo o słoniach to już dawno wiem, ze istnieja a żubry dopiero w tej reklamie piwa zobaczyłem ...   Na miejscu rozczarowanie. Nie tańczyły..

Pogoda popsuła plany spędzenia dnia poza domem. Dzieci niepocieszone, a ja.... mi chyba było to na rękę. Nastrój jak ta pogoda - szary, smutny i mokry.

Po raz sto pierwszy obejrzałam "Con amore". Po raz sto pierwszy oczy pociły się w tych samych momentach.

To ja mam najgorzej. Każdy inny może po prostu wyjść, zamilknać, odwrócić się.. cokolwiek. A ja jestem na siebie skazana przez 24 godziny na dobę. W takim towarzystwie każdy by oszalał. Jestem sobą zmęczona...

No to wiem już wszystko. To, że opalać się w tym roku będe mogła ewentualnie w zaciszu własnej łazienki słoneczkiem ze słoiczka też wiem. I że od 5 lipca będę radioaktywna, też wiem. Ciekawe, czy bede świecić w nocy ? Tego jeszcze nie wiem :)

Heh. Przesoliłam obiad. Niezjadliwie przesoliłam. Wszystko. Nie pamiętam już, kiedy ostatnio miałam w ręku tak słoną sól w porze obiadowej.  Jakieś 13 lat temu (!?!) jak ten czas leci ..

To co ... pizza ? Wiedziałam, że conajmniej dwie osoby przyklasną :)

Przesiedziałam pół dnia w centrum onkologii, załatwiłam tylko część tego , co miałam załatwić, na drugą częśc zapraszamy panią w poniedziałek. Powinnam być zła i trochę byłam. Później już było tylko lepiej. I słoneczko pięknie grzeje i w duszy coś gra i truskawki na każdym kroku i już wcale nie chce mi się marudzić. Przynajmniej na razie :)

Tylko to zielone mnie drażni.

Minął maj. Szybko i zimno. Nie zdążyłam zobaczyć różowych jabłoni ani błękitnych niezapominajek. Nie wiem nawet czy kwitły kasztany. Ale na czerwcowy zapach truskawek jeszcze mogę zdążyć...

"Tyskie" dalej nie smakuje, ale "Karmi "...  to i owszem

Będę zdrowa. Właściwie to już jestem zdrowa, a wkrótce będę jeszcze bardziej. I o co było tyle krzyku ?;)

Z cyklu  "zrób coś dla siebie",  życzę sobie.. 

wiary w to , że  anioł nawet wlokąc skrzydła za sobą, dotrze do celu .. tylko może troszkę poźniej..

i tego , żeby kukułka kukała..

i żeby myślenie o tym co mogę mieć wyleczyło mnie z myślenia o tym , co mam ... 

Życzę sobie ... powrotu marzeń...